ایزدپناهی، غلامرضا. گزارش نهایی پروژه: خاکشناسی دریاچه پریشان. مرکز تحقیقات شیلاتی خلیج فارس. 1379.

دریاچه پریشان با مساحتی حدود 42 کیلومتر مربع در استان فارس، در 15 کیلومتری جنوب شرقی شهر کازرون و در دامنه جنوبی کوه فامور و در ارتفاع 820متری آبهای آزاد قرار گرفته است. حوزه آبریز این دریاچه 256 کیلومتر مربع و بلندترین نقطه آن 2070 متر می‌باشد میانگین بارندگی سالانه 437 میلیمتر و متوسط دمای 3/22 درجه سانتیگراد است، از کل مساحت حوزه 109 کیلومتر مربع کوهستان، 106 کیلومتر مربع دشت و 3/42 بقیه را دریاچه در بر می‌گیرد.

در این بررسی ابتدا حوزه آبریز به ترتیب 9 تیپ اراضی شامل: تیپ اراضی کوهستانی، تپه ماهوری، واریزه‌ای، مخروط افکنه‌ای، دشت‌های دامنه‌ای، سیلابی، چمن زاری و باتلاقی، پست و شور و دریاچه تقسیم‌بندی شد و سپس به جز در اراضی کوهستانی و تپه ماهوری، در هر یک اقدام به حفر ترانشه گردید. نتایج حاصل از مطالعات صحرائی، بررسی ترانشه‌ها و 19 نقطه مشاهده‌ای و همچنین مطالعات پیشین نشان داد که این حوزه دارای 6 کلاس خاک می‌باشد.

کلاس I با 797 هکتار مساحت 1/3 درصد حوزه، کلاس II با پنج زیر کلا جمعا به مساحت 3966 هکتار، 5/51 درصد، کلاس III با چهار زیر کلاس جمعا با 3220 هکتار 58/12 درصد، کلاس IV با یک زیرکلاس به مساحت 530 هکتار 07/2 درصد، کلاس V با دو جمعا به مساحت 1627 هکتار درصد و کلاس VI با سه زیر کلاس جمعا به مساحت 15460 و 63/6 درصد کل حوزه شامل می‌گردند. مناطق صخره‌های و کوهستانی، و باتلاقی و کل دریاچه درکلاس VI قرار دارند. زیرا کلاس صخره‌ای و کوهستانی، به مساحت 10969 هکتار 42/85 درصد، زیرکلاس باتلاقی با 60 هکتار 01/1 درصد و زیرکلاس دریاچه با 4231 هکتار 16/53 درصد کل حوزه را شامل می‌گردند.

بیشترین میزان باز رسوبی سیلاب از شمال غرب و شرق دریاچه وارد آن می‌گردد و گروه جنوب غربی دریاچه از شمال غرب، شمال شرق دریاچه دارای منشاء آهکی و از جنوب غرب، و جنوب شرق آن دارای منشاء تبخیری است.