گزارش نهایی پروژه: بررسی بار آلودگی میکروبی آبهای ساحلی شهرستان بوشهر. بررسی بار آلودگی میکروبی آبهای ساحلی شهرستان بوشهر چهارشنبه 28 مهر 1400 (اجرا شده) (341) (0) (بوم شناسی) حسینی، سید هاشم. گزارش نهایی پروژه: بررسی بار آلودگی میکروبی آبهای ساحلی شهرستان بوشهر. مرکز تحقیقات شیلاتی خلیج فارس. 1360. چکیده: در پروژه بررسی بار آلودگی میکروبی آبهای ساحلی بوشهر جمعا 20 ایستگاه نمونه برداری انتخاب و در مدت یک سال از هر کدام یکبار نمونه برداری گردید. نمونه ها شامل آب از سطح ایستگاه ها و رسوبات کل بوده است. در طول این بررسی میزان فاکتورهای فیزیکی و شیمیایی شامل درجه حرارت، شوری و چگالی نمونه ها تعیین و ثبت گردید. همچنین به منظور تعیین بار آلودگی میکروبی مقدار P.N اندازه گیری و گونه های مختلف انتروباکتریاسه و ریبریوناسه با استفاده از محیط های کشت و آزمایشات بیوشیمیایی مورد بررسی قرار گرفت که از این میان گونه های ویبریوپاراهمولیتیکوس، ویبریوکلرا، اشراشیاوانتروباکتر آئروژنز به طور غالب شناسایی گردیدند. بیشترین شدت آلودگی در ناجیه شمال تا شمال شرقی بوشهر به نام کانال سلطانی مشاهده و ثبت گردید. همچنین ایستگاه های شماره 7، 8، 15، 16 نیز دارای آلودگی بالایی می باشند. منابع آلوده کننده شامل کانال های خروجی، فاضلاب های شهرک در طول نوار ساحلی شهرستان بوشهر، پس آبهای شناورهای صیادی و تجاری و فعالیت ارگانهای دریایی و محلی مانند شیلات، صنایع دریایی و یا اداره بندر و کشتیرانی می باشد. 24 به خصوص میگو موزی (Penaeus merguiensis) در خوریات خمیر و تیاب را می توان ناشی از اختلاف زمان تخم ریزی میگو در منطقه شرق و غرب بندر عباس به شمار آورد. در همین بررسی تعداد زیادی از گونه های ماهی متعلق به 40 خانواده مورد شناسایی و نمونه برداری قرار گرفته است، مضاف بر آن پارامترهای مهم زیست محیطی نظیر اکسیژن محلول، شوری، و .... محاسبه و همچنین انواع گونه های بنتیک نمونه برداری و مورد شناسایی قرار گرفته است. بافت بستر هر دو خور، رسی ماسه‌ای شن‌دار با درصد‌های متفاوت، رس ماسه‌ای و لای محاسبه و ثبت گردیده است. حداکثر میزان شفافیت آب (IranS parency) 65 سانتی متر در خور تیاب مربوطه به تابستان و در خور خمیر 60 سانتی متر در همین فصل اندازه گیری شده است. در طی بررسی 27 جنس فیتوپلانکتون و 24 نوع زئوپلانکتون در خور تیاب و 30 جنس فیتوپلانکتون و 25 نوع زئوپلانکتون در خور خمیر با فراوانی و پراکنش مختلف شناسایی و ثبت گردیده است (برای زئوپلانکتون) در حد رده، خانواده و گاها جنس. علاوه بر آن انواع گونه‌های کفزی نظیر صدف‌های دو کفه‌ای شکم پایان، نرمتنان و ..... نیز مورد شناسایی و بررسی قرار گرفته است. حسینی، سید هاشم. گزارش نهایی پروژه: بررسی بار آلودگی میکروبی آبهای ساحلی شهرستان بوشهر. مرکز تحقیقات شیلاتی خلیج فارس. 1360. در پروژه بررسی بار آلودگی میکروبی آبهای ساحلی بوشهر جمعا 20 ایستگاه نمونه برداری انتخاب و در مدت یک سال از هر کدام یکبار نمونه برداری گردید. نمونه ها شامل آب از سطح ایستگاه ها و رسوبات کل بوده است. در طول این بررسی میزان فاکتورهای فیزیکی و شیمیایی شامل درجه حرارت، شوری و چگالی نمونه ها تعیین و ثبت گردید. همچنین به منظور تعیین بار آلودگی میکروبی مقدار P.N اندازه گیری و گونه های مختلف انتروباکتریاسه و ریبریوناسه با استفاده از محیط های کشت و آزمایشات بیوشیمیایی مورد بررسی قرار گرفت که از این میان گونه های ویبریوپاراهمولیتیکوس، ویبریوکلرا، اشراشیاوانتروباکتر آئروژنز به طور غالب شناسایی گردیدند. بیشترین شدت آلودگی در ناجیه شمال تا شمال شرقی بوشهر به نام کانال سلطانی مشاهده و ثبت گردید. همچنین ایستگاه های شماره 7، 8، 15، 16 نیز دارای آلودگی بالایی می باشند. منابع آلوده کننده شامل کانال های خروجی، فاضلاب های شهرک در طول نوار ساحلی شهرستان بوشهر، پس آبهای شناورهای صیادی و تجاری و فعالیت ارگانهای دریایی و محلی مانند شیلات، صنایع دریایی و یا اداره بندر و کشتیرانی می باشد. 24 به خصوص میگو موزی (Penaeus merguiensis) در خوریات خمیر و تیاب را می توان ناشی از اختلاف زمان تخم ریزی میگو در منطقه شرق و غرب بندر عباس به شمار آورد. در همین بررسی تعداد زیادی از گونه های ماهی متعلق به 40 خانواده مورد شناسایی و نمونه برداری قرار گرفته است، مضاف بر آن پارامترهای مهم زیست محیطی نظیر اکسیژن محلول، شوری، و .... محاسبه و همچنین انواع گونه های بنتیک نمونه برداری و مورد شناسایی قرار گرفته است. بافت بستر هر دو خور، رسی ماسه‌ای شن‌دار با درصد‌های متفاوت، رس ماسه‌ای و لای محاسبه و ثبت گردیده است. حداکثر میزان شفافیت آب (IranS parency) 65 سانتی متر در خور تیاب مربوطه به تابستان و در خور خمیر 60 سانتی متر در همین فصل اندازه گیری شده است. در طی بررسی 27 جنس فیتوپلانکتون و 24 نوع زئوپلانکتون در خور تیاب و 30 جنس فیتوپلانکتون و 25 نوع زئوپلانکتون در خور خمیر با فراوانی و پراکنش مختلف شناسایی و ثبت گردیده است (برای زئوپلانکتون) در حد رده، خانواده و گاها جنس. علاوه بر آن انواع گونه‌های کفزی نظیر صدف‌های دو کفه‌ای شکم پایان، نرمتنان و ..... نیز مورد شناسایی و بررسی قرار گرفته است.