نوری نژاد، محسن. گزارش نهایی پروژه: بررسی آلاینده‌های منطقه گناوه. مرکز تحقیقات شیلاتی خلیج فارس. 1376.

به منظور بررسی آلاینده‌های نفتی و فلزات سنگین در منطقه گناوه و همچنین تاثیر این فاکتور بر زندگان یک مطالعه موردی شامل یک گشت آزمایشی در شهریور ماه و سه گشت اجرائی از آبان تادی ماه در این منطقه انجام شد. در طی گشت آزمایشی بر اساس میزان آلودگی نفتی، تردد نفتکشها هفت ایستگاه شامل چهار ایستگاه در خارگ، امام حسن و گناوه انتخاب گردید. در هر گشت میزان شوری، PH، پلانکتون و بنتوز علاوه ب وضعیت آلاینده‌های نفتی و فلزات سنگین بررسی شد.

نتایج این بررسی حاکی از آن بود که عمده آلودگی در منطقه گنناوه مربوط به آلودگی نفتی است این نوع آلودگی خوشبختانه به صورت پراکنده و موقت دیده می‌شد. به طوریکه در مدت نمونه برداری فقط دوبار آلودگی عمده در دو ایستگاه، تقویت فشار ایستگاه 1 و رودخانه 1 شیرونک به ترتیب در شهریور و مهر دیده شد. روند آلودگی در ایستگاه تقویت به تدریج رو به کاهش نهاد به طوریکه در ماه آبان آلودگی فقط در رسوب دیده شد و در ماه آذر میزان آلودگی در آب و رسوب با دستگاههای موجود قابل اندازه‌گیری نبود. میزان هیدروکربنهای نفتی در آب و رسوب به طور کلی بین 0-500 میلی گرم بر لیتر در آب و همچنین 0-250 میکروگرم بر گرم در رسوب اندازه‌گیری شد.

بررسی وضعیت پلانکتئنی در مناطق آلوده به نفت یک کاهش شدیدد در تنوع و تراکم را نشان می‌داد. عمده کاهش تنوع و تراکم در فیتوپلانکتون مربوط به دیاتومه‌ها و در زئوپلانکتونها از گروه کوپی‌پودها بود. از طرف دیگر داینوفلاژلتها مثل سراتیومها و تین‌تینیدها نسبت به دیگر گروههای پلانکتونی مقاومت بیشتری نشان می‌دادند. تراکم و تنوع بنتوزی در ایستگاههای آلوده به نفت کم بود و گروه دوکفه‌ایها نسبت به دیگر گروهها مقاومتر بودند. نتایج آنالیز فلزات سنگین در رسوب گویای آن بود که میزان این عناصر کمتر از حد مجاز می‌باشد.