نیامیمندی، نصیر .پروژه ملي : بازسازي ذخاير و محاسبه ميزان رشد ميگوي ببري سبز(Fenneropenaeus merguiensis) ( و موزي(Penaeus (semisulcatus رهاسازي شده درآبهاي خليج فارس.پژوهشكده ميگوي كشور

اين تحقيق در آبهاي خليج فارس )منطقه ايران( طي سال هاي 1388تا 1391انجام گرديده است. هدف اصلي (Penaeus semisulcatus) ( و ببري سبزFenneropenaeus merguiensis) تحقيق، ارزيابي اقتصادي ميگوهاي موزي رهاسازي شده در منطقه مورد بررسي بود. همچنين اثرات علامتگذاري بر رشد و مرگ و مير دو گونه مورد مطالعه قرار گرفت. در ميگوي موزي تكثير مولدين در خرداد ماه انجام مي گرفت. در تيرماه 1388و 1389تعدادي از نوزادان اين گونه با تزريق مواد رنگي الاستومر فلورسنت قرمز ) تهيه شده از انستيتو علوم و تكنولوژوي كانادا ( CIST علامتگذاري و در شب در خورهاي تياب ، كلاهي و كولغان، استان هرمزگان، رهاسازي شدند. تعداد ميگوهاي رهاسازي شده در سال 1388حدود 84000قطعه و در سال 1389حدود 50000قطعه بود. در آبهاي استان بوشهر پس از صيد مولدين و تكثير و پرورش آنها تا اندازه هاي مطلوب، تعدادي از نمونه ها بارنگ هاي قرمز و آبي علامتگذاري و در مناطق ساحلي بندرگاه و دلوار رهاسازي شدند. علامتگذاري و رهاسازي ميگوي ببري سبز در دو سال 1388و 1390انجام گرديد. تعداد ميگوهاي رهاسازي شده در سال 1388حدود 8000قطعه و در سال 1390حدود 30000قطعه بود. فعاليت هاي تبليغاتي جهت بازگيري ميگوهاي علامتگذاري شده با استفاده چاپ پوستر كه در آن شرحي از برنامه علامتگذاري ميگو توضيح داده شده بود، همچنين پخش برنامه هاي تلويزيوني براي مردم بومي در زمان هاي قبل و در زمان آزادي صيد ميگو در منطقه و انتشار خبر در مجلات محلي انجام گرفت. براي تشويق مردم بومي، پاداش 20هزار توماني براي شركت در بازگيري ميگوهاي علامتگذاري شده اختصاص داده شد. ارزيابي اقتصادي ميگوي موزي رب اساس بازگيري ميگوهاي رهاسازي شده در سال 1389و بازگيري آنها درفصل صيد در آبهاي هرمزگان انجام گرفت. چنانكه ذكر گرديد، در اين سال تعداد، 50000قطعه ميگوي جوان،علامتگذاري و رهاسازي شد. در همين زمان 4700000قطعه ميگوي موزي در منطقه رهاسازي گرديد. در فصل/ / 2گزارش نهايي طرح هاي تحقيقاتي صيد و در ماه هاي مهر و آبان تعداد 11قطعه ميگوي علامتگذاري ) ./022درصد( شده صيد گرديد. مسير حركت ميگوهاي علامتگذاري شده به سمت آبهاي عميق تر شمال غربي )آبهاي بندرعباس( مناطق رهاسازي بود.ميانگين وزني ميگوهاي موزي جوان، 2/1گرم بود و ميانگين وزن ميگوهاي بازگيري شده 22 06/ ± 9/4گرم بود. ميزان رشد ميگوهاي بازگيري شده - 16 26گرم با نرخ رشد - ./88 41/1در هفته بود. بر اساس تعداد ميگوهاي رهاسازي شده ) (4700000به درصد ميگوهاي بازگيري شده ) ./022درصد(، حدود 103400قطعه ازميگوهاي رهاسازي شده با ميانگين وزني حدود 5/2تن در صيد ميگوي هرمزگان ديده شده اند. ميانگين قيمت ميگو در سال بررسي هر كيلو 85000ريال بود. بر اين اساس، سود حاصل از ميگوهاي رهاسازي شده بالغ بر 21 ميليون تومان مي باشد.در برنامه رهاسازي ميگوي ببري سبز در آبهاي استان بوشهر، تنها 1قطعه ميگوي علامتگذاري شده در فصل صيد ) (، 1391بازگيري شد. وزن و طول كل به ترتيب، 99گرم و 22سانتي متر بود. با توجه به درصد اندك بازگيري ) ./0026درصد از ( ، 38000مطالعه اقتصادي بر روي اين گونه انجام نگرفت. در ميگوي ببري سبز، اثرات علامتگذاري بر روي رشد و مرگ و مير اين گونه مورد مطالعه قرار گرفت. مطالعه اخير در دو سال 1388و 1390در ايستگاه تحقيقاتي تكثير ميگوي بندرگاه و شركت تكثير ميگوي آبزيستان در دلوار انجام گرد . يد اين تحقيق در سال 1390با دقت بيشتري انجام گرديد. در اين سال در دو منطقه بندر گاه و دلوار رشد و مرگ و مير نوزادان اين گونه كه با رنگ هاي قرمز و آبي علامتگذاري شده بودند مورد مطالعه
قرار گرفت. در ايستگاه بندرگاه اين تحقيق در 3تانك 300ليتري حاوي ميگوي ببري سبز علامتگذاري شده با مايع قرمز فلورسنت و 3تانك ميگوي بدون علامت به عنوان شاهد كه هر تانك حاوي 30نمونه بود، در مدت 98روز بازسازي ذخاير و محاسبه ميزان رشد ميگوي ببري سبز و .../3انجام گرفت. اطلاعات رشد طولي و وزني نمونه ها در دوره هاي مختلف با اندازه گيري از 10قطعه ميگو از هر تانك كه به شكل تصادفي انتخاب مي شدند ثبت مي گرديد. نتايج حاصل از آناليز آماري واريانس يك متغيره،نشان مي داد كه اختلاف معني داري )) α = . /01و ( /. (α = 05در ميزان رشد طولي ميگوهاي علامتگذاري شده و بدون علامت ديده نمي شود. ميزان مرگ و مير در هر دو گروه در پايان دوره با شمارش نمونه هاي باقي مانده انجام گرديد كه ميانگين مرگ و مير در نمونه هاي علامتگذاري شده 52درصد و در ميگوهاي بدون علامت/ 44 5درصد بود. در ايستگاه دلوار )شركت آبزيستان ،( نمونه ها در 9تانك 300ليتري هر كدام حاوي 30نمونه كه شامل 3تانك شاهد )بدون علامت ( ،3تانك علامتگذاري شده با رنگ آبي و 3تانك علامتگذاري شده با رنگ فلورسنت
قرمز بود. پارامترهاي رشد و مرگ و مير در اين ايستگاه در مدت 110روز مورد بررسي قرار گرفت. رشد وزني نمونه ها كه مانند ايستگاه دلوار به شكل تصادفي در دوره هاي مختلف اندازه گيري شدند، ثبت گرديد. نتايج بدست آمده از آناليز واريانس يك متغيره اختلاف معني داري )) α = . /01و ( /. (α = 05را بين نمونه هاي وزن شاهد و علامتگذاري شده نشان نمي داد. ميزان مرگ و مير در نمونه هاي شاهد، علامتگذاري شده قرمز و آبي به ترتيب ، 63و 40 59درصد بود. اختلاف مرگ و مير نمونه ها در دو ايستگاه بندرگاه و دلوار بين نمونه هاي شاهد و علامتگذاري شده، متفاوت بود و به نظر مي رسد بيشتر در اثر شرايط زيست محيطي و مديريت نگهداري  ميگوها مي باشد.در اين تحقيق نتايج حاصل از بازگشت شيلاتي ميگوهاي موزي رهاسازي شده در دريا، نشان مي دهد كه نسبت
سود اقتصادي به هزينه هاي انجام شده ./46مي باشد كه اين ميزان نيمي از هزينه ها را پوشش مي دهد به طوريكه هزينه هاي انجام شده بيش از دو برابر سود حاصل بوده است. اين ميزان حداقل بازگشت اقتصادي رهاسازي ميگو در دريا مي باشد. نتايج تحقيق انجام شده اثرات علامتگذاري بر رشد و مرگ و مير ميگوي ببري / / 4گزارش نهايي طرح هاي تحقيقاتي سبز نشان مي دهد كه علامتگذاري با روش تزريق مايع به درون بافت بدن ميگو تاثيري بر رشد و مرگ و مير نمونه ها ندارد،،